اگرچه من از طیف وسیعی از بازی‌های ژانرهای مختلف لذت می‌برم، اما هنوز بخش‌هایی از بازی‌های ویدیویی Zeitgeist وجود دارد که اطلاعات کمی در مورد آن‌ها دارم. یکی از این نقاط کور MMO های کره ای مانند Nexon's Vindictus است که بازیکنان زیادی را در آسیا جذب می کند، اما تاثیر کمتری در ایالات متحده داشته است. خوشبختانه، عدم آشنایی من با آن فضا باعث شد تا در آزمون بازی Vindictus: Defying Fate شرکت نکنم. کمتر لذت بخش است.

Vindictus: Defying Fate به جای اینکه یک MMO عظیم دیگر باشد، یک RPG اکشن سخت الهام گرفته از Dark Souls است. من معمولاً طرفدار زمانی هستم که استودیوهای بازی سازی فرنچایزهای محبوب خود را انتخاب می کنند و آنها را متنوع می کنند تا برای انواع مختلف بازیکنان جذاب باشند، و فکر می کنم Defying Fate شانس خوبی برای ایجاد ارتباط بیشتر Vindictus با گیمرهای غربی ناآگاه دارد. مبارزات روان و جلوه‌های بصری فوق‌العاده، این بازی را تبدیل به یک بازی اکشن می‌کند که می‌توان آن را به صورت رایگان در طول تست پلی آن تماشا کرد و اکنون در Steam در حال اجرا است.

بدون پیش زمینه Vindictus مورد نیاز است

تست بازی The Vindictus: Defying Fate بر گیم پلی بیش از داستان تاکید دارد. دو شخصیت قابل بازی وجود دارد: شمشیر بلند و سپردار فیونا و شخصیتی از Vindictus به نام Lann، که شمشیرهای دوگانه را به کار می گیرد و می تواند در طول نبرد به طور تهاجمی به اطراف بپرد. ابتدا، فیونا را امتحان کردم و به آرامی راه خود را از طریق Vindictus: Defying Fate's چند برخورد رزمی اولیه طی کردم. هر کسی که یک بازی از FromSoftware یا هر Soulslike بازی کرده باشد فورا فرمول را تشخیص می دهد.

دشمنان بسیار قدرتمند هستند و جاخالی دادن و جلوگیری از حملات در زمان‌های کلیدی به همان اندازه برای موفقیت حیاتی است که حمله. بازی‌های Soulslike برای من بسیار خوب هستند، اما من با Vindictus: Defying Fate وارد یک شیار شدم، زیرا کنترل آن شبیه به بازی‌های اکشن مانند Devil May Cry و Soulstice است تا Dark Souls. از دکمه‌های کنترل‌کننده برای مبارزه استفاده می‌کند، به‌جای محرک‌ها، و دارای مهارت‌های عمیق و سیستم‌های ترکیبی است که به هر شخصیت کاربردهای متنوعی در مبارزه می‌دهد. هنوز هم بسیار دشوار است، به خصوص در طول باس فایت ها، اما حمله لحظه به لحظه بسیار هیجان انگیزتر از اکثر سولزلایک ها است.

فیونا شخصیت بسیار دفاعی تری است، که معمولاً آن گونه نیست که من دوست دارم در بازی های Soulslike هنگام بازی آنها استفاده کنم. سبک بازی ترسوتر او به من کمک کرد تا به اصول اولیه Vindictus: Defying Fate عادت کنم و بر اولین برخورد با رئیس غلبه کنم. دشمنان در نسخه ی نمایشی، یک نژاد جنگجوی lycanthropic هستند که به طرز وحشیانه ای هر سرباز انسانی را که با آن برخورد کنند، می کشند.

در حالی که ناآشنایی من با Vindictus به این معنی است که من ایده کمی از آنچه در این نسخه نمایشی در حال رخ دادن است، ندارم، هنوز هم از این که آنها دشمنان منحصر به فردی هستند که از بین بردن آنها هیجان انگیز است، قدردانی می کنم. Vindictus: Defying Fate به طور کلی یک بازی زیبا و زیبا است، حتی در این مرحله اولیه توسعه. من امیدوارم که MMO اصلی به نکسون بیش از حد کافی مواد برای بازی اکشن داده باشد. من در حال حاضر هیجان زده هستم که ببینم بازی کامل چه ایده های خلاقانه دیگری را پذیرفته است.

Vindictus: Defying Fate وقتی لان را امتحان کردم به درخشش خود ادامه داد. او شخصیتی است که به بازی تهاجمی تری نسبت به فیونا نیاز دارد، که دقیقاً با ترجیحات بازی اکشن من مطابقت دارد. از بین بردن مهارت Lann’s Fury و وارد کردن آسیب های عظیم به گروهی از دشمنان با یک حمله اسلش بسیار رضایت بخش است. اگرچه ویژگی‌هایی مانند آیتم‌ها و رشد آمار شخصیت‌ها در این دمو وجود نداشت، Nexon دارای پایه‌ای بسیار محکم است که بر اساس آن می‌توان یک بازی اکشن بسیار جذاب را ساخت.