دانشمندان علم کامپیوتر توانستهاند با بهرهگیری از امواج وایفای (اینترنت بیسیم خانگی) حرکت افراد در داخل خانه را ردیابی کرده و حتی متون را از آن طرف دیوار بخوانند.
در این نمونه فناوری، تیمی از پژوهشگران در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ آمریکا یک شبکه عصبی عمیق ایجاد کردند که به صورت دیجیتالی حضور بدن انسان را تنها با استفاده از سیگنالهای وایفای تشخیص داده و آن را ردیابی و مکانیابی میکند.
فناوری تازه بر مبنای اصول مشابه با فناوری رادار کار میکند. حسگرهای متعددی نحوه انعکاس امواج وایفای را در گوشه و کنار اتاق تشخیص میدهند و هرگاه این امواج در نتیجه تداخل با یک جسم دیگر، مانند راه رفتن انسان، قطع شدند ثبت میشوند.
این دادهها سپس توسط یک الگوریتم یادگیری ماشینی پردازش شده و در نهایت تصاویر دقیقی از بدن انسان در حال حرکت بدست میآید. محققان در مقاله خود نوشتهاند: «نتایج مطالعات نشان میدهد که مدل ما میتواند با تنها استفاده از سیگنالهای وایفای، حالت متراکم سوژههای متعدد تخمین بزند».
هرچند برخی ابراز نگرانی کردهاند که این فناوری آزمایشی ایجاد مزاحمت کرده و یا ممکن است به کار جاسوسان بیاید، تیم سازنده بر این باور است که این فناوری در مقایسه با دوربینها «حریم خصوصی» را رعایت میکنند.
به گفته آنان، الگوریتم ابداعی تنها قادر است فیزیک کلی بدن را تعیین کند و نه ویژگیهای دقیق صورت و ظاهر افراد را، در نتیجه میتواند راهی نظارتی با حفظ درجهای از ناشناس بودن ارائه دهد.
در مقالهی نوشته شده آمده است: «این فناوری میتواند برای نظارت بر وضع افراد مسن در خانه یا شناسایی رفتارهای مشکوک در خانه استفاده شود.»
این در حالی است که محققان در دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا در پژوهشی دیگر نشان دادهاند که میتوان از سیگنالهای وایفای برای بازسازی اجسام هندسی (حتی از پشت دیوارها) استفاده کرد.
آنها با استفاده از فناوری مشابه، سیگنالهای وایفای را از پشت دیوار ساختمان دریافت کردند و توانستند با استفاده از آنها شکل حروف الفبای سه بعدی را بازسازی کنند.
یاسمین مستوفی، استاد مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه سانتا باربارا در این باره گفت: «به دست آوردن تصویری از اجسام ثابت با استفاده از امواج وای فای، به دلیل ثابت بودن آنها بسیار چالش برانگیز است.»
وی اضافه کرد: «برای همین ما با تمرکز بر لبههای اجسام و بازسازی شکل هندسی آنها، رویکرد کاملاً متفاوتی برای مقابله با این مشکل چالشبرانگیز در پیش گرفتیم.»
انوراگ پالاپرولو، محقق دکترا در دانشگاه سانتا باربارا، در این باره میگوید: «وقتی تکنیکهای تصویربرداری سنتی برای آشکارسازی امواج انتشاریافته از فرستندههای وایفای به کار میروند، کیفیت تصویر ضعیفی را به همراه میآورند چرا که سطوح برجسته در فرکانسهای پایینتر تقریباً شبیه به هم ظاهر میشوند. در نتیجه بازسازی متمایز تصاویر امکانپذیر نیست.»
فناوری جدید هرچند انقلابی در حوزه فناوریهای نظارتی به شمار میرود، هنوز به مرحله تجاری و استفاده در خانههای شخصی افراد نرسیده است. کارشناسان اما میگویند با توجه به رشد انفجاری و سریع فناوریها، تولید تصاویر واضح و شفاف از امواج وایفای در آینده نزدیک دور از دسترس نیست.