SATA چیست؟ به طور خلاصه، تقریباً هر چیزی که مربوط به فضای ذخیره سازی است به مادربرد شما متصل می شود. اگر در یک دهه و نیم گذشته یک رایانه شخصی رومیزی یا لپ تاپ داشته اید، می توانید مطمئن باشید که یک قطعه سخت افزاری سازگار با سریال ATA (SATA) است. چه یک هارد دیسک (HDD)، یک درایو حالت جامد (SSD) یا یک درایو نوری، تقریباً همه آنها تا همین اواخر از SATA استفاده می کردند.
همیشه اینطور نیست، زیرا استانداردهای جدیدتری برای درایوهای پرسرعت موجود است. اما در کنار PCIe و NVMe، SATA هنوز یک بازیکن قابل توجه است، به خصوص وقتی صحبت از هارد دیسکها و SSD با اندازه بزرگتر باشد.
با بررسی عمیقتر در مورد SATA، ادامه را بخوانید و فراموش نکنید که راهنمای ما در مورد چیستی SSDها و همچنین راهنمای ما در مورد برخی از بهترین SSDهای موجود امروزی را بررسی کنید.
داده و قدرت
اگرچه تعداد بی شماری از محصولات رایانه ای وجود دارد که به عنوان دستگاه های SATA تعیین شده اند، دلیل نامگذاری آنها به این دلیل است که از رابط SATA استفاده می کنند. به عبارت دیگر، کامپیوتر شما از طریق دو پورت SATA، یکی در درایو و دیگری در مادربرد متصل می شود.
اگرچه کانکتورهای SATA به عنوان یک پورت یا کانکتور توصیف می شوند، SATA شامل دو پورت است: کانکتور داده و کانکتور برق. اولی کانکتور هفت پین کوتاه و L شکل است، در حالی که دومی کانکتور 15 پین گسترده تر است - "L" بلندتر از این دو.
هر دو کانکتور معمولاً روی درایوهایی که اجازه اتصال به آنها را می دهند معکوس می شوند و پایه های شکل "L" مربوطه خود رو به روی یکدیگر قرار دارند. فراتر از طول، آنها را می توان با کابل هایی که به آنها متصل می شود متمایز کرد. در جایی که کابل داده SATA معمولاً از پلاستیک جامد تشکیل شده است که به یک کابل صاف و تک باند امتداد می یابد، کانکتور برق SATA از سر خود به چندین سیم نازک و گرد با رنگ های مختلف ادامه می یابد.
هر دو کابل برای کار کردن دستگاه های SATA مورد نیاز هستند و هر دو کار متفاوتی انجام می دهند. کابل داده اتصال پرسرعت به بقیه کامپیوتر را فراهم می کند و اطلاعات را به صورت درخواستی به جلو و عقب منتقل می کند، در حالی که کابل برق همان چیزی است که در وهله اول به درایو برق می دهد.
اگرچه اکثر رایانههای شخصی در سالهای اخیر از دستگاههای SATA استفاده میکنند، اما چند نوع مختلف وجود دارد که شایان ذکر است. SATA برای اولین بار در سال 2000 معرفی شد و جایگزین کابل های ریبون قدیمی PATA شد. در سال 2003 و دوباره در سال 2004 و 2008 بازنگری شد و SATA را به نسخه 3 رساند که معمولاً SATA III یا 3.0 نامیده می شود. این استانداردها سرعت را افزایش داده و ویژگیهای اضافی را برای درایوهای ذخیرهسازی سریعتر و مطمئنتر اضافه کردهاند، اما ظاهر فیزیکی خود کانکتور SATA را تغییر نداده است. SATA III رایجترین رابط SATA است که امروزه مورد استفاده قرار میگیرد، اگرچه از زمان معرفی آن پنج ویرایش وجود داشته است، یعنی 3.1 تا 3.5.
در نسخه 3.1، SATA بر بهبود عملکرد SSDها تمرکز کرد و به رایانههای شخصی میزبان اجازه داد تا ظرفیت دستگاههای سختافزاری خود و پورتی را که USBها را ممکن میکرد، یعنی ماژول ذخیرهسازی جهانی (USM) شناسایی کنند. بهبودهای نسخه 3.2 شامل لاغری USM، گنجاندن میکرو SSD برای کاهش اندازه اجزای ذخیرهسازی، افزودن پورتهای USB 3.0 و کاهش انرژی مورد نیاز برای دستگاههای در حال کار مداوم بود. نسخه 3.3 با گزینههای راهاندازی متوالی و نشانگر فعالیت، و همچنین بهبود تعمیر و نگهداری مرکز داده و فضای دیسک سخت، انتخاب و انعطافپذیری بیشتری را به کاربران ارائه میدهد. بهروزرسانی سال 2018 SATA، نسخه 3.4، پیشرفتهایی مانند نظارت بر دمای دستگاه SATA، نوشتن دادههای حافظه پنهان حیاتی و سازگاری پیشرفته با سازندگان را اضافه کرد، در حالی که تأثیر آن بر نحوه عملکرد رایانه شما به حداقل میرسد. بهروزرسانی 2020 به نسخه 3.5 به دستگاه میزبان کنترل بهتری بر ترتیب پردازش دستورات میدهد و تأخیر را برای افزایش عملکرد کاهش میدهد.
چندین رابط SATA جایگزین در طول سال ها وجود داشته است، مانند mSATA برای درایوهای لپ تاپ، که در سال 2011 معرفی شد. آخرین نسل از آن فناوری استاندارد M.2 بود. در حال حاضر، سریعترین درایوها از رابط mSATA فراتر رفتهاند و اکنون از پورتهای PCI Express برای عملکرد بالاتر بهره میبرند.
SATA Express برای اولین بار با SATA 3.2 در سال 2013 معرفی شد و امکان سازگاری متقابل با درایوهای SATA III و PCI Express را فراهم کرد. با این حال، در حالی که eSATA سرعت های SATA مانند را برای درایوهای خارجی ارائه می داد، انتخاب محبوبی نبود. امروزه اکثر درایوهای خارجی پرسرعت از اتصالات USB 3.0 معمولاً با استاندارد Type-C کانکتور استفاده می کنند.
در سال 2008 SATA استانداردی برای هارد دیسک های کامپیوتر و لپ تاپ و SSD بود، اما اکنون ما فراتر از SATA حرکت می کنیم. درایوهای M.2 که آخرین پروتکل NVMe را پشتیبانی میکنند، مورد توجه خاص هستند. این SSDS حداکثر سطح کارایی را ارائه می دهد و از این رو برای علاقه مندانی که عملکرد را بالاتر از هر چیز دیگری ارزش قائل هستند، جذاب است.
درایوهای M.2 و NVMe توسط کابل های داده SATA باریک محدود نمی شوند و در نتیجه می توانند عملکرد بهتری ارائه دهند. به مزایای رابط PCI Express 4.0 اضافه کنید و متوجه می شوید که حافظه های SSD فعلی مانند Samsung 980 Pro دارای سرعت انتقال داده 7 گیگابایت در ثانیه هستند. این معادل بیش از 50 گیگابیت در ثانیه است که با اختلاف زیادی از محدودیت سخت SATA III 6 گیگابیت در ثانیه بهتر است.
هنگامی که یک مادربرد جدید خریداری می کنید، می توانید مطمئن باشید که با تعداد انگشت شماری کابل SATA عرضه می شود که سریع ترین اتصال SATA III را تضمین می کند. با این حال، اگر متوجه شدید که یک درایو SATA را به رایانهای موجود وصل میکنید، ممکن است از یک کابل آداپتور از نوعی یا دیگری استفاده کنید، که اگر از سختافزار مناسب استفاده کنید، میتواند رویکرد مناسبی باشد. از سوی دیگر، اگر از یک آداپتور SATA استفاده میکنید که به USB متصل میشود، ممکن است متوجه شوید که سرعت اتصال شما محدود شده است، بنابراین ما قویاً توصیه میکنیم تا حد امکان از کابل SATA III استفاده کنید.
سوالات متداول
SATA در کامپیوتر چیست؟
SATA مخفف Serial Advanced Technology Attachment است و به این صورت است که تقریباً هر چیزی که مربوط به فضای ذخیره سازی است به مادربرد رایانه شما متصل می شود. SATA کلاس سخت افزاری است که این عملکرد را انجام می دهد.
پورت SATA برای چه مواردی استفاده می شود؟
پورت SATA برای اتصال قطعات ذخیره سازی (SSD و غیره) به مادربرد رایانه شما استفاده می شود. SATA از دو پورت استفاده می کند: کانکتور داده و کانکتور برق.
SATA یا SSD کدام بهتر است؟
در حال حاضر، سریعترین درایوها از رابط mSATA فراتر رفتهاند و اکنون از پورتهای PCI Express برای عملکرد بالاتر بهره میبرند. در حالی که درایوهای SSD PCIe ممکن است دادهها را سریعتر منتقل کنند، عمر باتری آنها کمتر از SATA SSD است.